Μετά από μια περίοδο μαζικών και
πανελλαδικών κινητοποιήσεων ενάντια στο σχέδιο Αθηνά, μπαίνει το ερώτημα αν η
συμμετοχή του συλλόγου μας σε αυτές ήταν αναγκαία. Η αναγκαιότητα της
αγωνιστικής συμμετοχής μας πρέπει να κριθεί, στο τι τελικά έφερνε το σχέδιο Αθηνά στις σχολές.
Έτσι σε μας, αύξησε τους εισακτέους από 54 σε 125 (συν μεταγραφές και ειδικές
κατηγορίες θα φτάσουμε τους 150). Πάνω σε αυτό το ζήτημα είδαμε την αδυναμία
ανάλυσης και απάντησης των υπόλοιπων παρατάξεων. Από την μία μεριά η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ μας κατηγορούσαν για καταστροφολογία,
υποστηρίζοντας ότι μία τέτοια αύξηση στον αριθμό των εισακτέων ήταν απλά μία
πρόταση του υπουργείου και πως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περάσει. Από
την άλλη η ΠΚΣ, ναι μεν αναγνώριζε το πρόβλημα, ωστόσο έμεινε σε μια
συντεχνιακή ανάλυση(υλικοτεχνικές υποδομές) και δεν κατάφερε να αναλύσει την
βαθύτερη στόχευση του υπουργείου.
Ποιος είναι τελικά ο στόχος της
αντιεκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης;
Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό
πρέπει να ενώσουμε τα κομμάτια του παζλ των πρόσφατων κυβερνητικών επιλογών για
την ανώτατη εκπαίδευση. Πρώτο κομμάτι,
αποτελεί η πρόσφατη ψήφιση της παρακάτω
τροπολογίας :
Α. Με
Προεδρικά Διατάγματα, που προβλέπονται στην παράγραφο 6 του παρόντος άρθρου,
μπορούν να ιδρύονται, συγχωνεύονται,
κατανέμονται, μετονομάζονται και καταργούνται
Κατευθύνσεις σε τμήματα Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
Β. Για τον ορισμό του αριθμού εισακτέων και τη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων για την εισαγωγή σε Κατευθύνσεις των τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ εφαρμόζονται αντίστοιχα οι ισχύουσες διατάξεις για την εισαγωγή στα τμήματα Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
Β. Για τον ορισμό του αριθμού εισακτέων και τη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων για την εισαγωγή σε Κατευθύνσεις των τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ εφαρμόζονται αντίστοιχα οι ισχύουσες διατάξεις για την εισαγωγή στα τμήματα Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
Παρατηρούμε ότι ο υπουργός
παιδείας αποκτά υπερεξουσίες και με μία υπουργική απόφαση μπορεί να εισάγει
ειδικεύσεις-διαλύοντας πτυχία και κύκλους σπουδών- να αναδιαμορφώνει ολόκληρα
ιδρύματα, προγράμματα σπουδών. Αυτή η αυταρχική επιβολή στοχεύει στην
δημιουργία πιο ειδικευμένων αποφοίτων, χωρίς επαγγελματικές κατοχυρώσεις.
Δεύτερο κομμάτι,
αποτελεί η εκπόνηση (μεχρι τον Σεπτέμβρη) των πρότυπων εσωτερικών κανονισμών από
τη Σύγκλητο και η έγκρισή του από τα Συμβούλια Ιδρύματος. Αυτοί επί της
ουσίας έρχονται να εφαρμόσουν το νόμο Διαμαντοπούλου και όλα όσα αυτός προβλέπει.
Το πρώτο που έρχεται να επιτελέσει είναι
οι διαγραφές φοιτητών στα ν+2