Αν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τη ψυχολογία του σημερινού φοιτητή, θα
αντιληφθούμε την πίεση που δέχεται και το άγχος του για να τελειώσει τη σχολή
του , ώστε να απαλύνει το οικονομικό βάρος ή και να βοηθήσει τον οικογενειακό
προϋπολογισμό. Βέβαια, σε αυτήν την πίεση και το άγχος συγκεκριμένοι θεσμοί και
καθηγητές σίγουρα δεν διευκολύνουν το
φοιτητή. Το ερώτημα είναι....μήπως μας δυσκολεύουν κιόλας?? Ας το δούμε...
Πολλάκις
έχει παρατηρηθεί στη σχολή μας σε συγκεκριμένα μαθήματα στις εξεταστικές , οι
φοιτητές να κόβονται μαζικά. Γι' αυτό το φαινόμενο προφανώς δεν φταίει το
“ελλιπές” διάβασμα των φοιτητών αλλά μάλλον ο τρόπος εξέτασης και η χαοτική
ύλη. Αυτό το λέμε γιατί και στην τελευταία εξεταστική του Σεπτεμβρίου
παρατηρήθηκε κάτι αντίστοιχο. Δηλαδή, στο
μάθημα Εισαγωγή στον Αυτόματο Έλεγχο κόπηκε το 75,5% και πέρασαν μόλις 13
φοιτητές, ενώ στην υδροστατική 1 κόπηκε το 80,5% και πέρασαν μόλις 9 . Αυτό
δείχνει ότι και στα δύο αυτά μαθήματα οι καθηγητές βάλανε θέματα που οι
φοιτητές δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν και ιδιαίτερα στην υδροστατική 1 δεν δόθηκε για πρώτη φορά φέτος(!) το απαραίτητο
τυπολόγιο. Το χρυσό τσεκούρι όμως αυτής της εξεταστικής παίρνει
δικαιωματικά ο καθηγητής του μαθήματος στατική
ναυπηγικών κατασκευών στο οποίο κόπηκε το 82,3% ενώ πέρασαν μόλις 11!! Ο εν λόγω καθηγητής του μαθήματος (ένα
από τα πλέον δύσκολα της σχολής) επιλέγει
να μην δίνει κανένα βιβλίο παρά μόνο κάτι χειρόγραφες σημειώσεις, χωρίς να
λύνει θέματα στην παράδοση πράγμα που το κάνει ακόμη δυσκολότερο. Αφού όμως οι καθηγητές μας διακηρύττουν τόσο
ευλαβικά ότι θέλουν να μας βοηθήσουν, πώς γίνεται να δυσκολεύουν όσο γίνεται το
πρόγραμμα σπουδών της σχολής μας;
Πρόσφατα είχαμε να αντιμετωπίσουμε
την τόσο καλή πρόταση του καθηγητή Παντελή για να μπει και φέτος πρόοδος στο
μάθημα του, πράγμα που κατά τα λεγόμενα του θα βοηθήσει στο να περαστεί το
μάθημα. Παρόλα αυτά το ποσοστό που πέρασε το μάθημα των υλικών 1 είναι ιδιαίτερα υψηλό,
παρότι δεν υπάρχει η “βοήθεια” της προόδου το Σεπτέμβρη. Επομένως η λογική των προόδων, των
προαπαιτουμένων και των απουσιών βοηθά τους φοιτητές για να περάσουν το μάθημα
ή ακόμη και την διαδικασία της διδασκαλίας ή απλά τους εντατικοποιούν και τους
πειθαρχούν;
Ποιά όμως είναι η εντατικοποίηση
που επιδιώκεται από το υπουργείο και τους καθηγητές;
Σκεφτείτε πώς θα
ήταν η σχολή, αν όλα τα μαθήματα είχαν απουσίες, αν ο κάθε καθηγητής μπορούσε
να βάζει όποτε θέλει διαγωνίσματα και αν δεν μπορούσες να περάσεις το έτος
δίχως κάποιον συγκεκριμένο αριθμό επιτυχιών.
Μπορεί να είναι όλα αυτά μια εικόνα από το μέλλον; Όλα αυτά αποτελούν την καθημερινότητα του σχολείου, πράγμα που βέβαια ισχύει στα τει
και σε πολλά πανεπιστήμια “μοντέλα” του εξωτερικού. Αυτή είναι, λοιπόν, η καθημερινότητα που
θέλουν να περάσουν οι κυβερνήσεις με τα συνεχή νομοσχέδια για τα
πανεπιστήμια. Στόχος τους βέβαια είναι οι φοιτητές να μην έχουν καμία συλλογική
παράσταση διεκδίκησης(φοιτητικός σύλλογος, γενική συνέλευση) μέσα στα ιδρύματα
και επομένως ως μετέπειτα εργαζόμενοι να είναι
πειθαρχημένοι στις εντολές των εργοδοτών τους.
Για
μας οι συλλογικοί αγώνες δεν είναι ένα απλό σύνθημα , αλλά είναι ο μοναδικός
τρόπος να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Για
να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο να απαλλαχθούμε από τα αντιακαδημαϊκά
προαπαιτούμενα μαθήματα , το δεσμευτικό όριο δήλωσης μαθημάτων , τα αναίτια
μαζικά κοψίματα στις εξεταστικές αλλά και να θεσπιστεί εξεταστική περίοδος για
τους επί πτυχίο φοιτητές. Απέναντι για άλλη μια φορά σε αυτές τις διεκδικήσεις
βρίσκονται οι καθηγητές μας οι
οποίοι χωρίς κανένα προφανή λόγο δεν
δέχονται η διαδικασία της γενικής συνέλευσης τμήματος (το όργανο στο οποίο
αποφασίζονται οι αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών) να είναι ανοιχτό , δηλαδή
κάθε φοιτητής να μπορεί να παρακολουθήσει τη διαδικασία και όχι μόνο οι
αντιπρόσωποι των παρατάξεων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
·
Ανοιχτή
διαδικασία γενικής συνέλευσης τμήματος
·
Κατάργηση
του ορίου δήλωσης μαθημάτων
·
Θέσπιση
πτυχιακής εξεταστικής
·
Κατάργηση
προαπαιτουμένων μαθημάτων-αλυσίδες
ΑΝΤΑΡΣΙΑ
Ανεξάρτητο αριστερό
σχήμα που συμμετέχει στα Ε.Α.Α.Κ.