Απόφαση Γενικής Συνέλευσης Ναυπηγών Μηχ. Μηχανικών 15/10/14

Καταστροφής συνέχεια ή μπορεί να πάει και αλλιώς ?

                Η φετινή χρονιά ανέδειξε από νωρίς την αδυναμία της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να νομιμοποιήσει την πολιτική λιτότητας και να σταθεροποιηθεί εντελώς στην εξουσία, αφού η κυβερνητική ρητορεία περί success story καταρρέει (όπως και οι εξαγγελίες που το συνοδεύουν ανά περίοδο: περικοπή του χρέους σε διαπραγμάτευση με τους δανειστές, αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ελλάδα, έξοδος από το μνημόνιο με υποτιθέμενη οικονομική αυτοτέλεια του κράτους και δανεισμό από τις αγορές κλπ ..) από την πραγματικότητα και την άτεγκτη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ. Η εντεινόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια της τελευταίας περιόδου σε μεγάλο βαθμό τροφοδοτήθηκε και από την εφαρμογή του ΕΝΦΙΑ (έναν φόρο πάνω στην κατοικία που θέτει εν αμφιβόλω την ασφάλεια της ιδιωτικής στέγης), καθώς στην προσπάθεια της κυβέρνησης να ανοίξει ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για τις οικονομικές ελίτ αναίρεσε ένα ιστορικό συμβιβασμό με την πλατιά λαϊκή πλειοψηφία.

                Η κατάσταση, όμως, παραμένει τεταμένη ακόμη και σε μηχανισμούς του ίδιου του κράτους, με την ανυπακοή μέσα στο δημόσιο και ιδιαίτερα στους δήμους, με το ζήτημα της αξιολόγησης των δημόσιων υπαλλήλων. Αρκετοί δήμοι αντιδρούν στην εφαρμογή αυτής της “αξιολόγησης” που έχει ως προαπαιτούμενο την απόλυση του 15% των εργαζομένων των δήμων ασχέτως τις πραγματικές ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες που μπορεί να υπάρχουν. Η αντίδραση του κεντρικού κράτους στην ανυπακοή αυτή είναι η εμπλοκή της δικαιοσύνης με εισαγγελική παρέμβαση στους δημάρχους που δεν επιτρέπουν την συνέχιση της διαδικασίας και πίεση στην τοπική εξουσία μέσω άλλων μηχανισμών (ΤΑΙΠΕΔ στο Χαλάνδρι) αποδεικνύοντας ότι αντίθετες λογικές προς την κυρίαρχη πολιτική όχι απλώς δεν θα επιτρέπονται αλλά θα καταστέλλονται.

                Η αγωνιώδης προσπάθεια της κυβέρνησης, για να εξασφαλισθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας και την αποφυγή πρόωρων εκλογών, φανερώνει την ουσία της κοινωνικής σύγκρουσης της περιόδου: οι ντόπιες οικονομικές ελίτ θα υπερβούν την οικονομική κρίση με το τσάκισμα όλων των λαϊκών κατακτήσεων και ελευθεριών και για αυτό επιθυμούν την αμείωτη εφαρμογή της μνημονιακής λιτότητας χωρίς διαλείμματα και συμβιβασμούς με εργαζόμενους και νεολαία.

                Είναι πρώτιστο καθήκον για τον ελληνικό λαό, αυτή η κυβέρνηση να φύγει άμεσα υπό το βάρος μεγάλων αγώνων για να ανακοπεί η μνημονιακή λαίλαπα, να επιστρέψει η αυτοπεποίθηση ότι η κοινωνική καταστροφή δεν είναι ο μόνος δρόμος και να δοθεί ένα σαφές μήνυμα τι περιμένει όποιον πάει να εφαρμόσει την ίδια πολιτική. Τα μεγάλα κοινωνικά μέτωπα που ανοίγονται αυτή τη περίοδο (ο ΕΝΦΙΑ, οι διαγραφές φοιτητών, η αξιολόγηση και οι απολύσεις στο δημόσιο) θα πρέπει να αποτελέσουν το έναυσμα μεγάλων ενωτικών κινητοποιήσεων που θα συμπαρασύρουν πλειοψηφικά κοινωνικά ρεύματα στον αγώνα για ανακοπή της επίθεσης και με στόχο την πτώση της κυβέρνησης. Ο ρόλος του φοιτητικού κινήματος σε αυτή την διεργασία είναι κρίσιμος, καθώς παραδοσιακά αποτελούσε πυροδότη ευρύτερων κινητοποιήσεων, ωστόσο η αναγκαιότητα των φοιτητών να βγουν στο δρόμο είναι μάλιστα πιο υλική από ποτέ με τις διαγραφές και τους οργανισμούς να είναι ήδη προ των πυλών..

               

Η κυβέρνηση προσπαθεί με το «μαστίγιο» να εφαρμόσει τις διαγραφές

            Η κυβέρνηση διαμέσου του υπουργείου, των διοικήσεων των Ιδρυμάτων και των ΜΑΤ προσπαθεί να εφαρμόσει με κάθε τρόπο για πρώτη φορά στα ελληνικά πανεπιστήμια τις διαγραφές ως μέτρο πειθάρχησης των φοιτητών. Πρώτη κίνηση νομιμοποίησης του μέτρου, αποτέλεσε η εξαγγελία για τη διαγραφή των μεγαλύτερων φοιτητών μέσα στον Σεπτέμβρη, ώστε να διαχωρίζειτους φοιτητές σε ενεργούς αιώνιους και ανενεργούς αιώνιους για να κατακερματίζονται και οι αντιδράσεις, να νομιμοποιείται το μέτρο και να έρθει πιο κοντά η πλήρης εφαρμογή του, δηλαδή η διαγραφή στα ν+2 χρόνια.

Και ενώ αρχίζουν οι πρώτες αντιδράσεις απέναντι στις διαγραφές, έρχονται οι πρυτάνεις, κοσμήτορες, σύγκλητοι για να εφαρμόσουν δια της καταστολής και των αντιδημοκρατικών-κλειστών διαδικασιών τον νόμο. Παραδείγματα πολλά. Στο τέλος της περσινής χρονιάς στο πολυτεχνείο Κρήτης ψηφίστηκε με αποκλεισμένη όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα ο νέος οργανισμός του ιδρύματος, που περιείχε μέσα όλες τις πτυχές του νόμου (σπάσιμο πτυχίων, διαγραφές, εντατικοποίηση). Φέτος, ήταν η σειρά του ΑΠΘ, όπου όταν φοιτητές αντιδρώντας στις διαγραφές με συμβολική κατάληψη της πρυτανείας ώστε να παρθεί απόφαση για την μη εφαρμογή τους, η κίνηση της πρυτανείας ήταν να ζητήσει εισαγγελική παρέμβαση και την αστυνομική αρωγή. Ανατρέπονται όμως καιδημοκρατικές διαδικασίες αφού όταν πραγματοποιείτο η συζήτηση στην πρυτανεία για τα θέματα των φοιτητών και των εργαζομένων δεν επιτράπηκε η παρέμβασή τους, αλλά η διαδικασία συνεχίστηκε σε  κλειδωμένηαίθουσα και την προστασία από την ιδιωτική αστυνομία (security).

                Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, όμως, αποτελούν τα σκηνικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών.  Οι φοιτητές μετά από μαζικές και συλλογικές διαδικασίες τους κινήθηκαν σε παράσταση διαμαρτυρίας στην πρυτανεία ενάντια στις διαγραφές και την πρόσφατη πρόσληψη ιδιωτικής αστυνομίας στο ίδρυμα, παρόλη την οικονομική δυσκολία για την αντιμετώπιση και των πιο απλών ζητημάτων. Η απάντηση από πλευράς του νέου πρύτανη κ. Φορτσάκη, ο οποίος έχει συνεισφέρει στην συρραφή του μνημονίου και του ν. Διαμαντοπούλου, ήταν το Lockout της πρυτανείας, δηλαδή το ολικό κλείσιμο των διαδικασιών της, για να μην αναμετρηθεί με τους φοιτητές, αλλά και το κάλεσμα για παρέμβαση της αστυνομίας με αποτέλεσμα την περιφρούρηση του χώρου από τα ΜΑΤ καταπατώντας το άσυλο.

                Ακόμη και στο ΕΜΠ όμως τα πράγματα ακολουθούν παρόμοια εικόνα. Στο ΣΕΜΦΕ την προηγούμενα βδομάδα υπήρχε προσπάθεια των καθηγητών να περάσουν από τη πίσω πόρτα το θέμα των πιστωτικών μονάδων και η συνεπαγόμενη διάσπαση πτυχίου με το πρόσχημα του Erasmusplus.

Τελευταίο περιστατικό ήταν αυτό στην δική μας σχολή, στους Ναυπηγούς. Χθες, Τρίτη υπήρξε συνέλευση της σχολής, όπου παρουσιάστηκαν οι διαθέσεις των καθηγητών για επαναφορά των προαπαιτουμένων, που δεν ίσχυσαν τον τελευταίο χρόνο μετά από αποφάσεις και κινητοποιήσεις του φοιτητικού συλλόγου Ναυπηγών…

Γιατί το υπουργείο θέλει τις Διαγραφές?

                Οι διαγραφές θέλουν να εξυπηρετήσουν έναν ανομολόγητο “πόθο” των κυβερνήσεων των τελευταίων 30 χρόνων, επί της ουσίας θέλουν να αλλάξουν σε βάθος τα χαρακτηριστικά των φοιτητών και στη θέση του “ανυπάκουου” φοιτητικού κινήματος να δημιουργήσουν ένα πειθαρχημένο γρανάζι. Η μέθοδος είναι πολύ απλή. Αντικαθιστώντας την ακαδημαϊκή ελευθερία των φοιτητών με την πειθαρχική ποινή των διαγραφών, η κυβέρνηση αφαιρεί βαθμούς ελευθερίας από τους φοιτητές για να καθορίσουν οι ίδιοι τη ζωή τους και τους εντάσσει σε μια αυταρχική νόρμα που θα οδηγεί είτε σε πειθάρχηση είτε σε διαγραφή στα ν+2… Έτσι σκοπεύουν άμεσα να μετατρέψουν τα πανεπιστήμια από χώρους ελεύθερης κριτικής και αντιστάσεων σε χώρους πειθάρχησης των φοιτητών – μελλοντικών εργαζόμενων.

                Προφανώς στόχος αυτής της διαδικασίας θα είναι η πειθάρχηση δια των διαγραφών των φοιτητών που βρίσκονται στα ενεργά έτη και αποτελούν την πλειοψηφία του φοιτητόκοσμου. Συνεπώς μιλώντας κυριολεκτικά οι φοιτητές που είναι στο κυβερνητικό στόχαστρο των διαγραφών και απειλούνται περισσότερο είναι αυτοί που τους αφορά το ν+2 άμεσα, δηλαδή μέχρι και το 4^ο έτος. Οι κινήσεις, επομένως, για την διαγραφή των «αιωνίων» το μόνο σκοπό που εξυπηρετούν για την κυβέρνηση είναι να εμπεδώσει στους μικρότερους φοιτητές ότι οι διαγραφές γίνονται κανονικά και ότι είναι οι επόμενοι προς διαγραφή.

                Άμεσος στόχος του μέτρου των διαγραφών, πέραν του ότι θα διευκολύνει την εφαρμογή όλης της αναδιάρθρωσης (δίδακτρα, σπασμένα πτυχία κλπ), είναι ότι οι υπάκουοι φοιτητές γρανάζια που θα διαμορφώνονται μέσα στα πανεπιστήμια θα ανταποκρίνονται υπάκουα ως απόφοιτοι στον εργασιακό μεσαίωνα και σε ένα πιο εξατομικευμένο και μίζερο τρόπο ζωής συνολικά.

Η προσπάθεια του υπουργείου να μειώσει τις αντιδράσεις ρίχνοντας το μπαλάκι στα ιδρύματα και στους νέους οργανισμούς που θα προβλέπουν μεταβατικές διατάξεις, αποτελεί μια επικοινωνιακή φούσκα στο βαθμό που ο Λοβέρδος διαβεβαιώνει ότι οι δεν θα εγκριθούν οργανισμοί που δεν θα πληρούν το νόμο Διαμαντοπούλου, δηλαδή δεν θα περιλαμβάνουν διαγραφές φοιτητών στα ν+2 χρόνια, σπάσιμο πτυχίων, δίδακτρα εντατικοποίηση και πειθαρχικά μέτρα.. Από αυτή την άποψη, θεωρίες περί κανονισμών και οργανισμών που θα εμπεριέχουν καλύτερες διατάξεις για τους παλαιότερους φοιτητές, αλλά και ευνοϊκότερους όρους για τους μικρότερους δεν έχουν καμία υπαρκτή βάση.

Ναυπηγοί και διαγραφές ή αλλιώς ποιος θα πάρει πτυχίο τελικά?

Το ζήτημα των διαγραφών είναι κεντρικό και απειλεί ενιαία το φοιτητικό σώμα. Σε μία σχολή, όμως, όπως οι ναυπηγοί που ο μέσος όρος αποφοίτησης αγγίζει τα 8,3 χρόνια, το ενδεχόμενο διαγραφής στα ν+2 δηλαδή στα 7, σημαίνει οι περισσότεροι φοιτητέςΝαυπηγοί δεν θα παραλαμβάνουν ποτέ το πτυχίο τους.

                Το αντικείμενο των ναυπηγών δεν είναι εύκολο και σίγουρα οι φοιτητές που μπαίνουν στην σχολή δεν είναι κατώτερης ποιότητας από αυτή των υπολοίπων σχολών του πολυτεχνείου και των άλλων σχολών. Παρόλα αυτά, σχολές με παρόμοιο αντικείμενο και ίδιου επιπέδου, εμφανίζονται να έχουν χαμηλότερο μέσο όρο αποφοίτησης από αυτό της σχολής μας. Ο λόγος είναι τα διάφορα τεχνικά μέτρα που υπάρχουν στην σχολή και δυσχεραίνουν επιτηδευμένα την προσπάθεια αποπεράτωσης της.

·         Προαπαιτούμενα – αλυσίδες: Αποτελεί το μέτρο εκείνο που               απαιτεί από την φοιτητή την επιτυχία του σε ένα μάθημα για να μπορέσει να διδαχθεί ένα επόμενο. Μέτρο το οποίο δεν υπάρχει σε άλλη σχολή του πολυτεχνείου και πέρσι δεν ίσχυε ούτε στην δική μας μετά από τις προπέρσινες κινητοποιήσεις, δημιουργώντας καλύτερους όρους φοίτησης. Ως επιχείρημα υπέρ του προβάλλεται η συνοχή της ακαδημαϊκής ύλης και η ανάγκη κατοχής συγκεκριμένων γνώσεων από το εκάστοτε μάθημα. Ο κάθε φοιτητής, όμως, είναι ατομικά υπεύθυνος για το πρόγραμμα των εξετάσεων του, για τον τρόπο που διαβάζει και την προσπάθεια που θα επιδείξει για την επιτυχία του σε ένα μάθημα. Επομένως, αυτό το τεχνητό μέτρο έχει μόνο ως στόχο την εντατικοποίηση των φοιτητών μετατρέποντας επί της ουσίας το πανεπιστήμιο σε προέκταση του σχολείου

·         Πρόοδοι, ενδιάμεσα εξεταστικά φίλτρα: Η πρόοδος φαινομενικά βολεύει αφού μοιράζει την ύλη στα δυο και έτσι ο φοιτητής καλείται να διαβάσει μόνο ένα μέρος του μαθήματος. Από την πλευρά του, όμως, ο καθηγητής έχει την ευκαιρία να εξετάσει με πολλές πιο αναβαθμισμένες λεπτομέρειες τους φοιτητές. Για παράδειγμα, ενώ αρχικά η εξέταση περιείχε 10 γενικές ερωτήσεις που κάλυπταν τα βασικά σημεία από όλο το εύρος του μαθήματος, και εν τέλει αυτά που χρειάζεται να γνωρίζει ένας μηχανικός (αφού για τα περισσότερα θα ανατρέχει σε βιβλιογραφία), με την πρόοδο ο καθηγητής θα εξετάζει με 20 ερωτήσεις έχοντας την δυνατότητα να εξαντλήσει πλήρως τις λεπτομέρειες του μαθήματος.

·         Μαζικά κοψίματα: Πολλάκις έχει παρατηρηθεί στη σχολή μας σε συγκεκριμένα μαθήματα στις εξεταστικές, οι φοιτητές να κόβονται μαζικά. Γι' αυτό το φαινόμενο προφανώς δεν φταίει το “ελλιπές” διάβασμα των φοιτητών αλλά μάλλον ο τρόπος εξέτασης και η χαοτική ύλη. Αυτό το λέμε γιατί και στην τελευταία εξεταστική του Σεπτεμβρίου παρατηρήθηκε κάτι αντίστοιχο. Δηλαδή, στο μάθημα Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις και Μιγαδικές Συναρτήσεις πέρασαν μόλις 15 φοιτητές. Αφού όμως οι καθηγητές μας διακηρύττουν τόσο ευλαβικά ότι θέλουν να μας βοηθήσουν, πώς γίνεται να δυσκολεύουν όσο γίνεται το πρόγραμμα σπουδών της σχολής μας;

Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό ότι η δυσκολία αποπεράτωσης των σπουδών στους Ναυπηγούς αφορά μία σειρά από μέτρα και δικλείδες τεχνητής αύξησης του επιπέδου δυσκολίας που δημιουργούν ένα ασφυκτικότερο πλαίσιο φοίτησης. Από την πλευρά των καθηγητών, γίνεται μια προσπάθεια πανελλαδικά και στους Ναυπηγούς ιδιαίτερα για να αρχίσει να εφαρμόζεται ο νόμος Διαμαντοπούλου μέσα από την επαναφορά των πιο εντατικοποιημένων ρυθμών φοίτησης. Δεν είναι τυχαίο που γίνεται προσπάθεια φέτος να επαναφερθούν μία σειρά μέτρων εντατικοποίησης των φοιτητών που υπήρχαν στη σχολή των Ναυπηγών (προαπαιτούμενα μαθήματα - αλυσίδες, χαμηλό όριο δήλωσης μαθημάτων) και ο φοιτητικός σύλλογος με αγώνες χρόνων είχε ανατρέψει.

Αν όλα τα παραπάνω συνδυαστούν με το γεγονός ότι οι νέοι οργανισμοί θα προβλέπουν και θεσμικά κάθε δυνατή μορφή εντατικοποίησης των σπουδών (πρόοδοι, απουσίες στα μαθήματα, προαπαιτούμενα μαθήματα κλπ), οδηγούμαστε στο απλό συμπέρασμα ότι οι Ναυπηγοί θα έχουν ακόμα μεγαλύτερο μέσο όρο αποφοίτησης από τα 8,3 χρόνια και η διαγραφή στα 7 χρόνια γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι θα αφορά πλέον την συντριπτικά μεγάλη μερίδα των φοιτητών ναυπηγών που δεν θα καταφέρουν να πάρουν πτυχίο και θα διαγραφούν..

Ούτε διαγραφές, ούτε προαπαιτούμενα, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας..

                Αν επιλέξουμε να ακολουθήσουμε την λογική της ατομικής διεξόδου τόσο απέναντι στις διαγραφές όσο και για τα ζητήματα των ρυθμών σπουδών στους Ναυπηγούς το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο: οι διαγραφές θα εφαρμόζονται σταδιακά για τους μεγαλύτερους φοιτητές μέχρι που θα εφαρμοστούν τελικά και για τους φοιτητές που είναι τώρα μέχρι 4^ο έτος στα ν+2 έτη (δηλαδή στα 7 χρόνια) και ένα μεγάλο μέρος φοιτητών δεν θα πάρει ποτέ πτυχίο, όσον αφορά τα μέτρα εντατικοποίησης στους Ναυπηγούς η ατομική διέξοδος θα σημάνει επί της ουσία αποδοχή αυτής της κατάστασης που για τους περισσότερους θα σημάνει ακραία εντατικοποίηση και θα φέρει πιο κοντά τον κίνδυνο των διαγραφών.

Επομένως, ο μόνος δρόμος είναι να ανατρέψουμε συλλογικά τις ασφυκτικές συνθήκες φοίτησης που πάνε να επαναφερθούν στους Ναυπηγούς και να ψηλαφήσουμε μια συλλογική διέξοδο απέναντι στις διαγραφές.

                Οι διαγραφές μπορεί στο τώρα να αφορούν τους φοιτητές των μεγαλύτερων ετών, αλλά στόχος είναι να εμπεδωθεί ο θεσμός αυτός και για τους μικρότερους, φτάνοντας τελικά στο όριο που ορίζει ο νόμος αυτό των ν+2. Από αυτή την άποψη είναι ένας αγώνας που δεν μπορεί να περιμένει πότε θα χτυπήσει τη δική μας πόρτα, αλλά θα πρέπει να δοθεί τώρα και να οικοδομηθεί ένας πολιτικός λόγος που θα ενώνει όλο το φοιτητικό κίνημα απέναντι στην κυβέρνηση με το σύνθημα κανένας φοιτητής να μην διαγραφεί. Η στάση διαφόρων παρατάξεων για διαχωρισμό των φοιτητών μεταξύ ενεργών και ανενεργών ή που προκρίνει τη  διαγραφή των φοιτητών που δεν επιθυμούν να συνεχίσουν, νομιμοποιεί την στρατηγική του υπουργείου για σταδιακή εφαρμογή του μέτρου και ως τέτοια πρέπει να απομονωθεί.

                Ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, πρώτα σε επίπεδο σχολής, με απαίτηση για οριστική κατάργηση των προαπαιτουμένων και μαζική διεκδίκηση του στο επόμενο τμήμα της σχολής και διασφάλιση πως στα μαθήματα που υπήρξε μαζικό κόψιμο φοιτητών στην εξεταστική θα υπάρξει κανονικοποίηση και θα περάσει μεγάλο ποσοστό φοιτητών. Παράλληλα, από κοινού και με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους, να προτάξουμε ενιαία το αίτημα για καμία διαγραφή φοιτητή και να κλιμακώσουμε το επόμενο διάστημα τις κινητοποιήσεις μας για την άμεση αναστολή του μέτρου των διαγραφών και για να σπάσει η τρομοκρατία υπουργείου-πρυτάνεων-ΜΑΤ απέναντι στο φοιτητικό κίνημα..

            ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

·         ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ – ΟΡΙΟΥ ΔΗΛΩΣΗΣ – ΠΡΟΟΔΩΝ

·         ΚΑΜΙΑ διαγραφή φοιτητή – ΚΑΜΙΑ αλλαγή των εσωτερικών κανονισμών – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του νόμου Διαμαντοπούλου

·         ΚΑΜΙΑ εφαρμογή πιστωτικών μονάδων

·         ΚΑΜΙΑ απόλυση εργαζομένου στο πολυτεχνείο – ΟΧΙ στις απολύσεις – διαθεσιμότητες

·         ΚΑΜΙΑ πρόσληψη ιδιωτικής αστυνομίας (security) στο ΕΜΠ

·         ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με τις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζουν κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ σε όλα τα επίπεδα

·         Να ΚΛΕΙΣΟΥΝ τα γραφεία της Χρυσής Αυγής από το λαϊκό κίνημα

·         ΚΑΤΩ τα χέρια από το ΑΣΥΛΟ – ΑΜΕΣΗ ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ

·         ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ – ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

·         ΚΑΜΙΑ σκέψη για περικοπή φοιτητικών παροχών (βιβλία, σίτιση, στέγαση) – ΚΑΜΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ – ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

·         Διεύρυνση και αναβάθμιση του Pc-Labώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες όλων των φοιτητών – Αύξηση ωρών λειτουργίας του και πρόσληψη εργαζόμενου για την λειτουργία του

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

·         Συμμετοχή στην κινητοποίηση στην πρυτανεία του ΕΚΠΑ την Πέμπτη 16/10 στις 11:00 με κλειστή σχολή, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους της Αθήνας

·         Απαιτούμε να γίνει άμεσα συνέλευση σχολής μέχρι την επόμενη γενική συνέλευση,  με μοναδικό θέμα τα προαπαιτούμενα-αλυσίδες λαμβάνοντας υπόψη τις αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου

·         Παράσταση διαμαρτυρίας αμέσως μετά τη γενική συνέλευση στο γραφείο του κοσμήτορα για το θέμα των προαπαιτουμένων

·         Παράσταση διαμαρτυρίας την Παρασκευή  17/10 στις 10:00 στο γραφείο του καθηγητή στο μάθημα Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις και Μιγαδικές Συναρτήσεις στη ΣΕΜΦΕ

·         Νέα γενική συνέλευση του συλλόγου την Τετάρτη 22/10 στις 12:30 στο Αμφ.Δ

·         Μπλοκάρουμε οποιαδήποτε συζήτηση ψήφισης οργανισμού με κατάληψη της πρυτανείας στο ΕΜΠ αλλά και σε οποιοδήποτε ίδρυμα σε συνεννόηση με όλους τους φοιτητικούς συλλόγους